هر آنچه که باید در مورد برداشتن معده بدانید

برداشتن معده فرآیند جراحی است که در آن بخشی از معده یا کل آن برداشته می شود. پزشکان این جراحی را به عنوان گزینه درمانی برای سرطان معده پیشنهاد می کنند. این شرایط می تواند دیابت و چاقی را هم درمان کند. بعد از جراحی نحوه هضم و گوارش افراد متفاوت خواهد بود اما هنوز افراد می توانند غذا بخورند و چیزی بیاشامند. ریکاوری از چنین جراحی ممکن است چند وقت طول بکشد و فرد ممکن است به رژیم غذایی جدیدی نیاز داشته باشد.

انواع جراحی برداشتن معده

سه روش برای اینکار وجود دارد که عبارتند از :

– برداشتن کامل معده
– برداشتن جزئی معده
– جراحی اسلیو

چه زمانی این جراحی توصیه می شود؟

پزشک در صورتی که بیمار شرایط زیر را داشته باشد جراحی برداشتن معده را توصیه می کند:

سرطان معده:

پزشک معمولا این جراحی را برای درمان سرطان معده در افرادی که بیمار هستند توصیه می کند. جراح تا جایی که بتواند بخش های سالم معده را باقی می گذارد. این موضوع به نوع سرطان بستگی خواهد داشت.

موثر بودن این جراحی به مرحله سرطان بستگی دارد. برای به دست آوردن بهترین نتایج، برنامه درمانی باید به همراه شیمی درمانی باشد.

چاقی:

پزشک می تواند از این جراحی برای درمان چاقی استفاده کند اما به خاطر داشته باشید که این گزینه آخرین روشی است که باید به کار گرفته شود. معمولا برای درمان چاقی از روش هایی همچون رژیم غذایی و تمرینات ورزشی استفاده می شود.

دیابت:

بر اساس مطالعات انجام شده جراحی برداشتن معده یا همان گاسترکتومی می تواند نتایج درمانی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود ببخشد.

نویسندگان این مطالعه بر این باورند که جراحی بای پس معده و گاسترکتومی اسیلو هر دو در مدیریت دیابت و چاقی موثر هستند.

فرآیند

جراح می تواند این فرایند را به دو روش زیر انجام دهد:

– جراحی باز که رایج تر است و در آن جراح معده را به کمک برش در معده بر می دارد.

– جراحی لاپاراسکوپی که در برگیرنده ایجاد برش های کوچکی در این ناحیه است. از آنجایی که این گزینه کم تر تهاجمی است معمولا زمان ریکاوری کوتاه تر و خطر آن کمتر از جراحی باز است.

بعد از اینکه بخش مدنظر معده برداشته شد، سیستم گوارش و معده دوباره بسته می شود.

چگونه خود را برای گاسترکتومی آماده کنیم؟

قبل از انجام این فرآیند، فرد باید رژیم غذایی خود را محدود کند و از مصرف برخی از غذاها خودداری نماید. پزشک به فرد توصیه می کند برخی از داروها یا مکمل ها را مصرف نکند. شما باید همیشه از دستورات پزشک تبعیت کنید. قبل از انجام این جراحی پزشک معمولا آزمایش ها و تست های روتین همچون موارد زیر را انجام می دهد:

– ازمایش خون
– آزمایش ادرار
– الکتروکاردیوگرام
– اشعه ایکس از قفسه سینه

در برخی از شرایط ممکن است برای درک بهتر شرایط بیمار از تست های دیگری نیز استفاده شود. این تست ها عبارتند از :

– اندوسکوپی
– سی تی اسکن

بعد از جراحی چه انتظاری باید داشته باشیم؟

فرد اغلب می تواند هر غذا یا نوشیدنی که باعث ناراحتی نمی شود را مصرف کند مگر اینکه پرستار یا پزشک او را از اینکار باز دارد. در مورد غذاهایی که می توانید مصرف کنید و غذاهایی که قادر به مصرف آن ها نیستید با پزشک مشورت نمایید. اگر غذایی باعث ایجاد مشکل شد مصرف آن را قطع کنید.

برای ریکاوری بهتر و سریع تر می توانید نکات زیر را مدنظر داشته باشید:

تمرینات ورزشی: سعی کنید حتی در رختخواب هم حرکت کنید. اینکار مانع از لخته شدن خون و ضعیف شدن عضلات می شود. پاهای خود را بچرخانید، آن ها را بکشید و برای افزایش جریان خون سعی کنید انگشتان پا را حرکت دهید.

تنفس عمیق: خوابیدن در رختخواب برای مدت زمان طولانی می تواند به پنومونی منجر شود. تنفس عمیق و تکنیک های آن از بروز چنین شرایطی پیشگیری می کند.

کنترل درد: سطح درد خود را با پزشک در میان بگذارید. مدیریت درد به فرد کمک می کند سریع تر به فعالیت های روزمره خود باز گردد.

از انجام برخی از فعالیت ها خودداری کنید: مقدار حمام کردن و شنا کردن، برداشتن اجسام سنگین و رانندگی را برای یک دوره معین محدود کنید.

زندگی پس از جراحی

بعد از جراحی، فرد اغلب باید رژیم غذایی خود را تغییر دهد زیرا معده کوچک تر شده و ممکن است نتواند هر غذایی را تحمل کند. بیشتر افراد معمولا بعد از جراحی غذای کمتری می خورند و زودتر سیر می شوند. در مورد غذاهایی که باید بخورید و غذاهایی که نباید مصرف نمایید با پزشک مشورت کنید. برخی از افراد بعد از جراحی ممکن است با کمبود مواد مغذی روبرو شوند. این افراد باید سطح مواد مغذی زیر را بررسی نمایند:

– ویتامین B12
– آهن
– فولات
– کلسیم
– ویتامین دی
– کلسیم

عوارض جراحی

بر اساس مطالعات انجام شده بیش از 75 درصد افرادی که گاسترکتومی کلی و جزئی داشته اند غذا به سرعت وارد روده می شود. سایر عوارض عبارت است از :

– رفلاکس اسید معده به مری
– حالت تهوع
– یبوست
– اسهال
– سوء هاضمه
– درد شکمی

فرد ممکن است در جذب مواد مغذی با مشکل روبرو شود. این شرایط می تواند به کم خونی،کمبود ویتامین دی، کاهش وزن و سایر شرایط منجر شود. قبل از اینکه جراحی معده را انتخاب کنید با پزشک خود در مورد مزایا و مضراتی که این جراحی دارد مشورت نمایید

مشکلاتی که به میگرن مربوط است

اگر به میگرن مبتلا هستید در معرض خطر ابتلا به پارکینسون، افسردگی و سایر شرایط جسمی و روحی قرار دارید. اگر شما هم جزو میلیون ها نفری هستید که با میگرن دست و پنجه نرم می کنید، باید بدانید که تهدیدات جدی در کمین شماست. یکی از موارد مهمی که در مورد میگرن وجود دارد این است که چنین سردردهایی به سایر مشکلات جسمی و روحی هم مرتبط است. دانستن خطرات مرتبط با میگرن به شما کمک می کند اقدامات احتیاطی را مدنظر داشته باشید. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم و ببینیم چگونه می توانیم خود را در برابر چنین شرایطی محافظت کنیم.

سکته:

تقریبا یک سوم از افرادی که از میگرن رنج می برند، سردرد همراه با سایر موارد خواهد بود. یکی از این موارد نورها، الگوها یا نقاط تکرار شونده و نیز بی حسی و سوزن سوزن شدن در صورت و دست هاست. اگر چنین شرایطی دارید و خانم 35 الی 45 ساله هستید باید بدانید که در معرض خطر سکته قرار گرفته اید. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که از میگرن رنج می برند، پلاکت های خونی فعال شده و خطر لخته شدن افزایش پیدا می کند. همچنین قرص های کنترل بارداری و سیگار کشیدن می تواند خطر لخته شدن خون را بیشتر کند. به همین خاطر زنانی که از میگرن رنج می برند بهتر است از روش های پیشگیری از بارداری بهتر و امن تری استفاده کنند.

به عنوان مثال می توان از کاندوم استفاده کرد. همچنین ترک سیگار می تواند شرایط را بهبود ببخشد. مطالعات نشان می دهد بزرگسالان کهنسالی که از میگرن رنج می برند و سیگار می کشند سه برابر بیشتر از سایر افراد به سکته مبتلا خواهند شد.

مشکلت قلبی:

با اینکه مکانیسم موجود برای چنین شرایطی مشخص نیست اما میگرن می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. یکی از مواردی که می تواند در پیشگیری از چنین شرایطی مفید باشد ترک سیگار و استفاده نکردن از قرص های ضد بارداری است. افرادی که از میگرن رنج می برند و مشکلات قلبی دارند باید در مورد داروهای میگرن هوشیارتر باشند. این داروها می توانند باعث بروز مشکلات در این افراد شوند.

میگرن بیشتر:

با گذشت زمان ممکن است دوره های بروز میگرن در افراد بیشتر شود. به همین خاطر است که باید جلوی این سردردها را بگیرید. افرادی که از میگرن رنج می برند مغز بسیار هیجانی دارند و این موضوع بدین معنی است که حتی اختلال کوچک نیز می تواند به سردرد منجر شود. مواردی همچون از دست دادن وعده غذایی، نوشیدن قهوه در زمان غیر معمول، نداشتن خواب شبانه می تواند محرک ها را بیشتر نماید. به همین خاطر افرادی که از میگرن رنج می برند باید از قرار گرفتن در معرض محرک ها دوری کنند. کار کردن بیش از حد نیز می تواند حملات میگرن را بیشتر نماید.

فیبرومیالژیا:

حدود نیمی از افرادی که این بیماری مزمن را دارند میگرن را هم تجربه می کنند. این موضوع در تحقیقات انجام شده به خوبی واضح روشن است. هنوز دلیل این امر مشخص نیست اما این دو شرایط علل ریشه ای یکسان و مشابهی دارند که در برگیرنده توانایی بدن برای کنترل درد است. از آنجایی که این دو شرایط به همراه هم دیده می شوند اگر میگرن دارید باید با پزشک مشورت کنید.

افسردگی:

میگرن در افرادی که بیماری دوقطبی و افسردگی دارند بیشتر دیده می شود. این دو شرایط در افرادی که مغز بسیار هیجانی دارند بیشتر است. هرچقدر سردردهای مکرر شما بیشتر باشد، احتمال بروز افسردگی نیز بیشتر است. هنوز معلوم نیست سردرد چگونه می تواند به افسردگی منجر شود اما سبک زندگی می تواند خلق و خوی شما را بهبود ببخشد و از بروز میگرن پیشگیری کند.

اضطراب:

حدود 50 درصد افرادی که میگرن مزمن دارند با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند. میگرن مزمن به عنوان دوره های سردرد 15 بار یا بیشتر در ماه تعریف می شود. متخصصان بر این باورند برخی از افراد به خاطر داشتن سردردهای متوالی به اضطراب مبتلا می شوند. با اینحال بیشتر افراد بر این باورند که روش ارسال پیام های شیمیایی از یک نورون به نورون دیگر می تواند نقش مهمی در این شرایط داشته باشد.

فلج بل:

یکی از مطالعات انجام شده در سال 2014 نشان می دهد افرادی که از میگرن رنج می برند دو برابر بیشتر از سایر افراد به فلج بل مبتلا می شوند. فلج بل شرایطی است که در آن صورت فلج می شود. دانشمندان بعد از بررسی 100000 نفر، دریافتند افرادی که از میگرن رنج می برند بیشتر از سایر افراد تحت تاثیر بیماری فلج بل قرار می گیرند. فلج بل می تواند اعصابی که حرکت و عضلات صورت را کنترل می کند تحت تاثیر قرار دهد. هنوز معلوم نیست چرا میگرن باعث بروز چنین شرایطی می شود هر چند دانشمندان بر این باورند که التهاب، مشکلات قلبی و مشکلات فشار خون می تواند به این دو شرایط مرتبط باشد.

بیماری پارکینسون:

اگر میگرن شما با فلش های نور و سایر موارد همراه است، خطر توسعه پارکینسون در شما دو برابر بیشتر از سایرین خواهد بود. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که در میانسالی با میگرن دست و پنجه نرم کنید. با اینکه علت بروز سردردهای میگرنی هنوز مشخص نیست اما متخصصان بر این باورند که مشکل در انتقال دهنده عصبی دوپامین است.

صرع و تشنج:

افرادی که میگرن دارند دو برابر بیشتر از سایر افراد با صرع دست و پنجه نرم می کنند. افرادی که صرع دارند دو برابر بیشتر از سایرین میگرن خواهند داشت.